Różnice między NRD a RFN

Niemiecka Republika Demokratyczna

            Oficjalny skrót Niemieckiej Republiki Demokratycznej to NRD (z niemieckiego Deutsche Demokratische Republik, DDR). Państwo to powstało w dniu 7 października 1949 roku na terenie byłej okupowanej przez wojska radzieckie strefie. Likwidacja NRD nastąpiła w dniu 3 października 1990 roku, kiedy to inne landy postanowiły przyłączyć się do RFN. Tak powstały zjednoczone Niemcy.

                Położenie NRD

            Państwo to leżało na terenie Europy Środkowej i graniczyło z takimi państwami jak: Polska Rzeczpospolita Ludowa, Czechosłowacka Republika Socjalistyczna, RFN a także z enklawą Berlin Zachodni, która znajdowała się na jej terenie. Powierzchnia NRD wynosiła 108 333 km2. NRD zamieszkiwało 17 milionów osób a jej stolicą był Berlin.

                Ustrój i administracja

                Chociaż w nazwie NRD istnieje takie pojęcie jak demokratyczna, to niestety ustrój w latach 1949 – 1989 miał niewiele z tą demokracją do czynienia, gdyż był to ustrój socjalistyczny. W państwie tym wprowadzono ustrój i typ polityczny na wzór Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Najwyższy organ władzy w państwie stanowiła Izba Ludowa, wybierająca Izbę Państwa przed którą, był odpowiedzialny rząd odpowiadający za władzę wykonawczą. Funkcję kierowniczą sprawowała wówczas Niemiecka Socjalistyczna Partia Jedności (SED). W roku 1952 przeprowadzono w NRD reformę administracyjną, gdzie landy zostały zamienione na okręgi (było ich 14). Stolicą NRD był dokładnie Berlin Wschodni.

                Poczynania Rządu NRD

            Jak wiadomo z kart historii, pełną kontrolę nad NRD sprawował ZSRR. Na wniosek radzieckich okupantów w NRD przeprowadzono kilka reform:

– reformę rolną,

– nacjonalizację przemysłu, środków transportu i banków,

– demilitaryzację,

Władza w NRD działała w sposób autorytarny a partia SED miała kontrolę nad wszystkim. Świadczył o tym między innymi bardzo dobrze funkcjonujący aparat politycznej policji STASI. Armia NRD w roku 1955 oczywiście na wniosek ZSRR została wcielona w szeregi Układu Warszawskiego. Pierwszym Sekretarzem NRD był Walter Ulbricht, którego działania nie zyskały sympatyków wśród społeczeństwa, a przykładem są tutaj manifestacje antyrządowe przeciwko wprowadzonym reformom w roku 1953. Ciemiężeni ludzie buntowali się coraz częściej, nasiliły się też ucieczki z terytorium NRD, dlatego też w nocy z 12 na 13 maja 1961 roku Niemcy Wschodnie od Niemiec Zachodnich oddzielono Murem Berlińskim. Dopiero po ustąpieniu od władzy Ulbrichta, kiedy to jego stery przejął Erich Honecker w NRD coś drgnęło ku pozytywnym stronom. Otóż zreformowano konstytucję oraz ustalono nowe warunki współpracy z RFN, a także zliberalizowano ustrój.

                Droga ku wolności

            Kiedy powstał Mur Berliński społeczeństwo NRD było znacznie odcięte od świata Zachodu a nielegalne przekroczenie tej granicy, było równoznaczne ze śmiercią lub długim więzieniem. Jednakże ludzie chcieli zmian i pod koniec lat 80-tych ubiegłego wieku otwarcie o nich mówili. Zaczęły powstawać nowe partie polityczne, rozkwitał ruch opozycyjny a społeczeństwo dążyło do zjednoczenia. I tak w dniu 9 listopada 1989 roku upada jeden z najważniejszych symboli komunizmu – Mur Berliński. 3 października 1990 roku sen o wolności dla społeczeństwa z byłej NRD spełnia się, Niemcy stają się zjednoczonym państwem o wspólnej walucie, ustroju, rządzie, gospodarce i stolicy.

                Republika Federalna Niemiec

            Oficjalny skrót Republiki Federalnej Niemiec to RFN (z niemieckiego: Bundesrepublik Deutschland). To nieistniejące już dzisiaj państwo powstało dnia 7 września 1949 roku na terenie strefy okupacyjnej Anglii, Francji i USA, a swoim zasięgiem obejmowało dzisiejsze Niemcy południowe i zachodnie. W wyniku różnych działań na rzecz zjednoczenia Niemiec pod koniec roku 1990, do RFN przystąpiła NRD. RFN przestała istnieć z dniem 3 października 1990 roku, jednocześnie był to dzień powstania nowych, zjednoczonych Niemiec.

                Położenie RFN

            Jak wspomniano powyżej, RFN swoim zasięgiem terytorialnym obejmowała dzisiejsze Niemcy południowe i zachodnie. Jej sąsiadami były takie państwa jak: NRD, Czechosłowacja, Austria, Szwajcaria, Luksemburg, Francja, Belgia, Holandia i Dania. Stolicą RFN było miasto Bonn. RFN zajmowała powierzchnię 248 717 km2, a zamieszkiwało ją 63 254 000 ludności.

                Ustrój i administracja

            RFN miała demokratyczny ustrój i była państwem o charakterze republiki federalnej. Państwem rządził Prezydent a rząd RFN składał z dwóch izb parlamentarnych: Bundesratu (izby wyższej) i Bundestagu (izby niższej). Na czele rządu stał Kanclerz. Pierwszym Prezydentem RFN był Theodor Heuss a Kanclerzem został Konrad Adenauer.

                Poczynania rządu RFN i zjednoczenie Niemiec

            Konrad Adenauer od początku piastowania stanowiska Kanclerza dążył do tego, by Niemcy nie izolowały się od innych państw i zbliżyły się do Europy Zachodniej. Pierwszym krokiem było członkostwo RFN w Radzie Europy od roku 1950, a od roku 1955 członkostwo w NATO. Należy też zaznaczyć, iż to właśnie w roku 1955 RFN przestała być okupowana przez wojska alianckie. Zresztą lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku dla RFN były czasem zmian, gdyż np. w roku 1951 utworzona została Europejska Wspólnota Węgla i Stali, a w roku 1957 na mocy traktatów rzymskich powołana została Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) oraz Euroatom. Lata sześćdziesiąte ubiegłego wieku dla RFN były okresem przejściowym, pojawili się nowy Prezydent i nowy Kanclerz, a także zmieniły się partie rządzące. Nastąpił czas reform, które niestety nie podobały się władzom ONZ (mowa tutaj o wprowadzeniu przedawnienia ludobójstwa z okresu II wojny światowej) a także innych, którym przeciwne było społeczeństwo. Fale protestów i strajków rosły. W latach 1970 – 1982 poprawie uległy jedynie stosunki międzynarodowe RFN zarówno z państwami zachodu, jak i też wschodu, jednakże w kraju nasilał się kryzys gospodarczy, bezrobocie oraz fale zamachów. Ostatnim szefem rządu RFN został Kanclerz Helmut Kohl. Po wielu dążeniach zarówno ze strony RFN, jak i też NRD dnia 3 października 1990 Niemcy jednoczą się we wspólne państwo, co jednocześnie oznacza, że RFN przestaje istnieć.

                Różnice między NRD a RFN na podstawie wyżej ukazanych informacji

1. RFN a NRD różniły się ustrojem i typem państwa,
2. Obydwa państwa miały inne położenie geograficzne,
3. RFN a NRD były pod wpływami innych sił zewnętrznych, które wpływały na ich politykę,
4. Państwa te różnił podział władzy,
5. RFN a NRD różniły: gospodarka i polityka,
6. RFN a NRD miały swoje stolice w innych miastach

Reasumując:

1. RFN miała ustrój demokratyczny i była typem państwa o charakterze republiki federalnej,
2. W NRD dominował ustrój socjalistyczny na wzór ZSRR, a państwo miało typ republiki socjalistycznej (dopiero od roku 1989 było ono republiką parlamentarną a ustrój był ustrojem demokratycznym),
3. NRD była położona w Europie Środkowej, a RFN swoim zasięgiem obejmowała dzisiejsze Niemcy południowe i zachodnie,
4. RFN znajdowała się pod wpływami sił alianckich (Anglia, Francja i USA), a NRD kierowała się wzorcami zaczerpniętymi z ZSRR oraz znajdowała się pod silnymi wpływami tego kraju,
5. W NRD rządziła partia wiodąca, a na czele państwa stał Sekretarz (Przewodniczący Rady Państwa),
6. W RFN funkcjonował parlament złożony z dwóch izb: Bundesrat i Bundestag, szefem rządu był Kanclerz, a głową państwa Prezydent,
7. NRD prowadziła rządy autorytatywne i wzorowała się w każdej dziedzinie życia na ZSRR, nie dopuszczano do głosu społeczeństwa, przeprowadzano reformy, które były wygodne tylko dla rządu i izolowano się od Europy Zachodniej (Mur Berliński), poprawne stosunki istniały tylko między państwami socjalistycznymi,
8. RFN była otwarta na Europę Zachodnią, próbowano także budować pozytywne relacje ze Wschodem, ponadto przy niezadowoleniu społeczeństwa i kryzysie gospodarczym starano się wprowadzać reformy, które usatysfakcjonują społeczeństwo,
9. Stolicą RFN był Bonn, a NRD Berlin Wschodni
10. Niemcy zjednoczyły się 3 października 1990 roku za obopólną zgodą RFN i NRD